Η τελευταία υφάντρα της Φολεγάνδρου, Ελευθερία Δημ. Βενιού, μας άφησε πριν λίγα χρόνια. Είναι εκείνη που ύφανε κατά παραγγελία τα υφαντά που βρίσκονται σήμερα στο Οικομουσείο.
Τα υφαντά που εκθέτουμε δεν είναι έργα μόνο από την προαναφερθείσα υφάντρα αλλά και άλλες Φολεγάνδριες, προγενέστερες. Πολλά από αυτά ήταν σε χρήση στα Φολεγανδρίτικα σπίτια που προέρχονταν από την προίκα τους.
Αυτά που εκθέτουμε στον εκθεσιακό χώρο της Χώρας είναι από την συλλογή του Οικομουσείου και μερικά που μας δάνεισαν σημερινές Φολεγάνδριες που βρήκαν στο μπαούλο της γιαγιάς.
Κάποια χρονολογούνται στις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι τόσο λεπτά και τόσο φίνα στα χρώματα και στην ύφανση, που αν δεν θεωρηθεί υπερβολή, σου φέρνουν στο νου τους ονομαστούς και μοναδικούς Αμοργίνους χιτώνες της κλασικής περιόδου.
Τα γεωμετρικά σχήματα στα υφαντά έχουν τις ρίζες τους, κατά του μελετητές, στους βυζαντινούς άρχοντες που ήρθαν στον ελλαδικό χώρο και κυρίως στην Κρήτη το 1092 μ.Χ. Τα πρότυπα σχέδια μεταβιβάστηκαν από την παράδοση, αυτό που λέμε λαϊκή κληρονομιά και είναι καλλιτεχνικό απόθεμα του νησιού.
Στο Οικομουσείο υπάρχει ένα εν εξελίξει υφαντό, στον παλιό αργαλειό, που εκθέτουμε με όλα τα σύνεργα στον χώρο γύρω από αυτόν. Το χράμι του κρεβατιού σε χρώματα και σε σχέδια από την παράδοση, είναι έμπνευση δική μου με συνδυασμό παλαιότερων σχεδίων και εκτέλεση της κας Ελευθερίας. Οι κουρτίνες και το στρωσίδι του καναπέ είναι μονόχρωμα με σχέδια ανάγλυφα, που η πολύχρονη πείρα της κας Ελευθερίας θαυματούργησε.
